In Hart van Osdorp zijn we aan het experimenteren met gebedsdiensten. Gebedsdiensten zijn diensten OpZondag met alleen gebed. Geen bijbeluitleg, geen lange verhalen, maar louter en alleen muziek en gebed. Verschillende mensen vragen om meer beeld bij de gang van zaken in zo’n gebedsdienst.

Wel, we hebben nu vier keer een gebedsdienst gedaan, op 29 januari, 12 februari, 26 maart en 14 mei. Dit laat zien dat we in Hart van Osdorp een cultuur van gebed(sdiensten) in het leven willen roepen. Het probleem bij gebedsdiensten is nog al eens dat ze snel langdradig en saai aanvoelen en dat het dus lastig is om de spanningsboog en de concentratie van de mensen vast te houden. Dat laatste lijkt dan ook een hele opgave, maar wij ontdekken dat dit erg meevalt! Sterker nog, het is mogelijk en helemaal niet moeilijk om van het begin tot het eind de aandacht vast te houden en de heilige Geest uit te nodigen en de ruimte te geven om van de gebedsdienst een overrompelende ervaring te maken.

Hoe dat te doen?

In het kort, door af te stappen van de ene (of een paar) m/v die voorbidt (terwijl de rest in stilte luistert en probeert mee te bidden) en iedereen te laten bidden. Hier zijn (met enige oefening en gewenning) verschillende vormen voor te bedenken (die we overigens allemaal van internet hebben geplukt en niet zelf hebben bedacht. En er zijn er nog veel meer.)
Bijvoorbeeld deze:

Dit zijn wat vormen die naar onze ervaring aanspreken en gemakkelijk aan te leren zijn. Al is hier en daar nog steeds wat aanmoediging nodig. De afwisseling van vormen zorgt ervoor dat de aandacht gespannen blijft. En we zeggen er altijd bij dat niemand zich gedwongen of ongemakkelijk moet voelen. Dit is Hart van Osdorp. Je mag ook luisteren en zo meedoen (of niet) met wat er gebeurt.
De meeste vormen sluiten we trouwens af door samen en hardop het Onze Vader te bidden, dat de leider van de dienst op een gegeven moment inzet. Dit is een duidelijke en ook mooie manier op een gebedsblokje af te sluiten. Het blijkt geen probleem om het Onze Vader een paar keer achter elkaar te bidden in dezelfde dienst. En dat is het zeker niet, als je erbij vertelt dat dit gebed van onze Heer zelf komt en daarom volmaakt is en dat we dit gebed dus niet vaak genoeg kunnen bidden. Overigens is deze afsluiting bij bijvoorbeeld het 50%-gebed weer niet nodig. Het gebed van de ene helft stopt vanzelf, wanneer de andere helft stopt met zingen.

Eenmaal op dit spoor zijn de mogelijkheden eindeloos. Wat mensen graag doen is op een moment in de dienst een kaarsje voor iemand branden (de zin en betekenis hiervan leggen we even uit) en bijvoorbeeld met een zegenlied elkaar zegenen.
En ook op onze gezamenlijke gebedsmomenten in het Noveen (zie boven) maken we van deze vormen gebruik.